Podręcznik do Starożytnych Run

Alfabet Etruski - jeden z najbardziej podobnych do run alfabet, zawiera tylko 10 znaków zblionych wyglądem i dźwiękiem do run. Konkretnej daty jego zastosowania i wynalezienia na chwilę obecną nie jesteśmy w stanie określić, wiadomo jednak, że prawdopodobnym miejscem jego wynalezienia i pierwotnego stosowana była Etrulia, która została podbita przez Rzymian, alfabet ten stopniowo był wypierany przez alfabet łaciński. Stał się wzorem alfabetu dla ludów z okolicy Alp. Występował w kilku odmianach w zależności od plemienia.

Alfabet Północno-Łaciński - jeden z najbardziej rozbudowanych alfabetów pierwszych ludów, występuje w czterech różnych rodzajach a mianowicie: Raitic, Lepontic, Ventic i Noric. Nazwy odmian tego alfabetu utworzone zostały od plemion ludów jakie go używały. Dość często pojedyncze szczepy i plemiona tworzyły własny dialekt czerpiąc inspirację z czterech głównych odmian, niestety przez częste wojny plemienne, dialekty wymierałyy i na chwilę obecną odtworzenie ich jest niemożliwe. Żadna odmiana oraz dialekt nie zawierała kompletu 10 znaków podobnych do run.

Futhark Starszy - najbardziej znany alfabet run, który jest podstawowym narzędziem pracy każdej osoby zajmującej się runami. Zawiera 24 runy, które dzielą się na trzy aety, każdy ma po osiem run. Pierwsze jego wykorzystania datuje się od mniej więcej 200 r. pne do 500 r. pne. Alfabet ten powstał z dala od wpływów alfabetu etruskiego, zagłębiając się można zobaczyć, że alfabet etruski nie był używany jeżeli nie zniknął całkowicie z praktycznego użycia.

Futhark Młodszy - pomimo określenia "młodszy" w nazwie rozwijał się mniej więcej na przełomach VIII-IX w. Drugi człon nazwy dotyczy czego innego, a mianowicie ilości run, bowiem ten futhark ma ich 16. Zmniejszenie ilości magicznych znaków w głównej mierze przypisuje się kościołowi, który chciał ukrócić korzystanie z mocy run. Jest drugim, zaraz po futharku starszym alfabetem wykorzystywanym w runologii podstawowej.

Futhark Angosaski - jedyny futhark, który przetrwał chrystianizację prawdopodobnie dzięki temu, że głównie był używany na wyspach brytyjskich. Zawiera on 33 runy i był używany jako alfabet głównie przez celtów i plemiona zamieszkujące tamtejsze wyspy w X wieku. Obecnie stosowany jest jako futhark do runologii zaawansowej.

Futhark Armeński - najbardziej znany futhark sztuczny, którego twórcą był austriacki okultysta - Guido von List. Zawiera 18 run i stworzony był z myślą o tym aby zastąpił obecny alfabet co niestety się nie stało. Kilka lat po śmierci Guida, armeńczycy zainteresowali się jego dziełem i runolodzy z Armenii zaczęli stosować go w swoim kraju.